Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2017

Διαθεματική προσέγγιση της ελιάς


Το Νοέμβρη ασχοληθήκαμε με την ελιά και την προσεγγίσαμε διαθεματικά. 
Τα παιδιά έφεραν ελιές, προιόντα ελιάς, κλαδιά ελιάς, ποιήματα, παροιμίες, εικόνες.
Τα παρατηρήσαμε όλα και τα ομαδοποιήσαμε. Βάλαμε τις ελιές σε ομάδες ανάλογα με το μέγεθος αλλά δυστυχώς δεν έχω φωτογραφίες, όπως και από άλλες δραστηριότητες που κάναμε.

 Είδαμε στο χάρτη της Ελλάδας και σημειώσαμε τις περιοχές με τις περισσότερες ελιές:
 Με την κυρία Χρύσα είδαν το μύθο της Αθηνάς και του Ποσειδώνα και τον δραματοποίησαν:




Για να κάνουμε μία σύνδεση με το πρόγραμμά μας ¨"Νοιάζομαι και Δρω", διαβάσαμε και συζητήσαμε "το παραμύθι της ελιάς":
Μια φορά κι έναν καιρόζούσε σε μια φτωχογειτονιά ένα φτωχό μα πολύ καλόκαρδο κορίτσι που το έλεγαν Ελιά.
Κάθε μέρα η Ελιά γύριζε τη γειτονιά της, έβλεπε τον κόσμο να ζει φτωχός και δυστυχισμένος και γύριζε στο σπίτι της πολύ στενοχωρημένη.
Κάτι πρέπει να κάνω να τους βοηθήσω, σκεφτόταν. Κι από την άλλη μέρα κιόλας άρχισε. Βγήκε στη γειτονιά, κράτησε τα παιδιά της γειτόνισσας για να πάει να δουλέψει και να μπορεί να φέρει στα παιδιά της λίγο φαΐ.
Μια άλλη μέρα πήγε στη γριούλα που ήταν άρρωστη, της μαγείρεψε, της σκούπισε το σπίτι, την έπλυνε, την ταΐσε. Την άλλη μέρα πάλι έβγαλε τον παράλυτο γέρο με το καρότσι του βόλτα, για να πάρει αέρα και ήλιο.
Τα βράδια γύριζε κατάκοπη, μα ευχαριστημένη που είχε καταφέρει να δώσει λίγη χαρά στους φτωχούς ανθρώπους.
Οι μέρες περνούσαν κι η Ελιά όλο δούλευε, όσο αδυνάτιζε. Μα έβλεπε πως ότι κι αν έκανε, ο κόσμος ήταν πάντα φτωχός και δυστυχισμένος.
Αυτό τη στενοχωρούσε πάρα πολύ κι έτσι στενοχωρημένη κάθισε στην αυλή του σπιτιού της και συλλογιζόταν.
- Τι να κάνω, τι να κάνω. Δεν μπορώ να βλέπω τόση δυστυχία.
Το σπουργίτι που την είδε τόσο στενοχωρημένη - και που την αγαπούσε γιατί κάθε μέρα του έριχνε σπόρους και ψίχουλα - δεν άντεξε και πέταξε βαθιά στο δάσος.
Εκεί βρήκε την καλή νεράιδα και της είπε:
- Τρέξε, καλή νεράιδα, η Ελιά είναι πολύ στενοχωρημένη, χλωμή κι αδύνατη.
Η καλή νεράιδα ανήσυχη έτρεξε στην αυλή της Ελιάς και τη ρώτησε:
- Τι έχεις, Ελιά μου, κι είσαι τόσο λυπημένη;
- Αχ, καλή μου νεράιδα. Δεν μπορώ να βλέπω τόση φτώχεια και δυστυχία γύρω μου.
- Και τι θέλεις, δηλαδή;
- θέλω να τους γίνω χρήσιμη, θέλω να τους προσφέρω κάτι πολύτιμο που να τους δώσει ζωή και χαρά.
-Το θέλεις αλήθεια τόσο πολύ;
- Και βέβαια το θέλω, δε βλέπεις πως έλιωσα από τη στενοχώρια μου;
- Τότε σταμάτησε να στενοχωριέσαι, θα σε κάνω αυτό που θέλεις.
Και τσουπ! την άγγιξε με το ραβδάκι της κι αμέσως η Ελιά έγινε ένα μεγάλο δέντρο, που έβγαλε φύλλα, λουλουδάκια άσπρα, που έγιναν ελιές πράσινες, μωβ, μαύρες.
Έπεσαν στη γη, τα κουκούτσια φύτρωσαν, έγιναν δεντράκια και σχημάτισαν ένα μεγάλο ελαιώνα.
Ήρθαν οι γείτονες, μάζεψαν τις ελιές,έβγαλαν λάδι,έφαγαν, χόρτασαν, ρόδισαν τα μαγουλά τους, ζωήρεψαν κι άρχισαν να χαμογελούν και να ζουν ευτυχισμένοι.
Για να ευχαριστήσουν την ελιά και να της δείξουν την αγάπη τους, πήραν το λάδι τους, το έβαλαν στο καντήλι, για να θυμίζουν στην Παναγιά και στο Χριστό, την καλοσύνη της ελιάς και την αγάπη της για τον κόσμο.
Κι η Παναγιά με τη σειρά της την ευλόγησε. Κι ο Χριστός κάτω απ' την ελιά ήρθε και ξεκουράστηκε.
Κι εκείνη καμάρωνε ευχαριστημένη στη μέση στον ελαιώνα και φρόντιζε, όταν έρχονται οι άνθρωποι να τη μαζέψουν να 'ναι γεμάτη ελιές, να χορταίνουν οι φτωχοί, και να φωτίζονται απ' τις καντήλες όλες οι εκκλησιές.
Με αφορμή το παραμύθι, μιλήσαμε για τη χαρά που μας δίνει η προσφορά και για τη δύναμη της αγάπης

Παρατηρήσαμε και αναλύσαμε το ¨Λιομάζωμα" του Θεόφιλου και το απο\δώσαμε εικαστικά




Κάναμε πειράματα με το λάδι. Εδώ έκαναν με την κυρία Χρύσα πείραμα για την εξάτμιση.Στις χαρτοπετσέτες έβαλαν οινόπνευμα, λάδι και νερό.





 Εδώ έγραψαν τι υποθέτουν ότι θα συμβεί και την άλλη μέρα έκαναν επειβεβαίωση:


 Πείραμα με νερό και λάδι. Διαλυτότητα.
Αναμειγνύουμε λάδι με νερό και βλέπουμε τι συμβαίνει. Τα καταγράφουμε:








 Φυσικά μετά ανάψαμε το καντηλάκι και κάναμε τη σύνδεση με τη θρησκεία. Μιλήσαμε για τη βάφτιση όπου ο νονός μας βάζει λάδι:
Μάθαμε το ποίημα ντιλι ντίλι το καντήλι. Και μάθαμε να το τραγουδάμε από εδώ:
Βάλαμε με τη σειρά τις κάρτες που δείχνουν την εξέλιξη του ποιήματος:

Στη συνέχεια το ζωγραφίσαμε και σχηματίσαμε την ιστορία:













 Εικονογραφήσαμε το ποίημα "Λάδι κίτρινο"
Λάδι κίτρινο:

Με το χάραμα γοργοί
ξεκινούν οι γεωργοί
να μαζέψουν τις ελιές
τις μικρές και στρογγυλές.


Λάδι κίτρινο θα βγάλουν
στο φαΐ για να το βάλουν.

Έφτασαν και αρχινούν
τα κλωνάρια να χτυπούν,
πέφτουν, πέφτουν οι καρποί
και σκορπίζονται στη γη.

Λάδι κίτρινο θα βγάλουν
το καντήλι για ν’ ανάβουν.

Σκύβουν όλοι με χαρά
και μαζεύουν στη σειρά
και γεμίζουν την ποδιά,
τα καλάθια, τα σακιά.


Λάδι κίτρινο θα βγάλουν
και σαπούνι θα το κάνουν.


Φορτωμένοι τον καρπό
θα γυρίσουν στο χωριό,
το λιοτρίβι τον αλέθει
το χρυσό το λάδι τρέχει.

Λάδι κίτρινο χρυσό
που φωτίζει το Χριστό.













 Ελιά και διατροφή: 
Αφού μιλήσαμε για τη μεγάλη σημασία του ελαιόλαδου στη διατροφή μας, κάναμε ελιόψωμο, ψήσαμε φρέσκο ψωμί με ελαιόλαδο και ρίγανη και  τα φάγαμε με ελιές που έφεραν τα παιδιά:










 Επισκεφτήκαμε το Μουσείο Ελιάς στον Ελαιώνα Σερρών, όπου είδαμε πώς γινόταν παλιά η παραγωγή λαδιού:






 Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε το ελαιοτριβείο στον Ελαιώνα, όπου είδαμε βήμα βήμα πώς γίνεται σήμερα η παραγωγή λαδιού:








1 σχόλιο:

Ελισσάβετ Τζιοβάρα είπε...

Τι καταπληκτική δουλειά κάνετε στο σχολείο σας! Συγχαρητήρια!!